بیرون زدگی دیسک کمر

پارگی  و یا بیرون زدگی دیسک کمر به مرور زمان و با بالا رفتن سن به وجود می آید.

خیلی از اوقات دیسک کمر با درمان های خانگی به خودی خود درمان می شود.

دیسک در قسمت های مختلفی از ستون فقرات ممکن است ایجاد شود ولی بیشتر پایین کمر و گردن را درگیر می کند.

دیسک از دو بخش تشکیل شده است، یک بخش آن نرم و ژله ای مانند است و در داخل دیسک قرار دارد و دیگری رینگ سخت و محکم خارج از آن است.

وقتی آسیبی به دیسک برسد یا به خاطر ضعف دیسک بخش ژله ای مانند داخل دیسک از دیواره های آن بیرون می زند به آن فتق یا بیرون زدگی دیسک می گویند.

بیرون زدگی دیسک درد های زیادی به همراه دارد که گاهی به دلیل فشار روی ریشه های اعصاب فرد در مسیر عصب بی حس می شود و عوارض زیادی را برای فرد بوجود می آورد.

گاهی عمل جراحی برای برداشتن یا ترمیم دیسک واجب است.

دیسک کمر به دلایل زیادی به وجود می آید از قبیل: سن بالا، وزن زیاد، سبک غلط زندگی و کارهای ناسالم مثل سیگار کشیدن و فشار آوردن زیاد به ستون فقرات.

در ابتدا این بیرون زدگی ها خفیف است ولی اگر به موقع درمان نشود این مشکل شدت پیدا می کند و بیرون زدگی شدید ایجاد می‌شود.

ساختار دیسک کمر

دیسک کمر یا دیسک بین مهره ای، ساختار مهمی در ستون فقرات است که شوک را جذب می کند و حرکت و انعطاف ستون فقرات را حفظ می کند.

این دیسک ها بین مهره های مختلف قرار دارند و به ویژه در قسمت پایین کمر (ناحیه کمر) و گردن (ناحیه گردن) اهمیت دارند.

در ادامه ساختار دیسک کمر را بررسی می کنیم.

هسته ژلاتینی

این قسمت مرکزی دیسک است که ژلاتینی و انعطاف پذیر است.

هسته ژلاتینی ضربه و ضربه به ستون فقرات را جذب می کند و حاوی آب است که انعطاف پذیری و جذب فشار را فراهم می کند.

آناولوس فیبروسوس

این یک لایه بیرونی سخت است که هسته ژلاتینی را احاطه کرده است.

این لایه از الیاف کلاژن تشکیل شده است که در یک لایه دایره ای و روی هم در اطراف هسته ژلاتینی پیچیده شده اند.

این لایه به دیسک کمک می کند تا در برابر فشارهای وارد شده بر روی آن مقاومت کند و شکل خود را حفظ کند.

سطح دیسک

سطوح بالایی و پایینی دیسک که به مهره های بالا و پایین متصل می شوند.

این سطوح از استخوان نرم ساخته شده اند و به چسبیدن دیسک به مهره ها کمک می کنند و مواد مغذی مورد نیاز برای حفظ سلامت دیسک را تامین می کنند.

نوارهای فیبری و استخوانی

در اطراف دیسک و در امتداد مهره‌ها، نوارهای فیبری و استخوانی از استخوان‌ها، مهره‌ها و دیسک حمایت می‌کنند و از جابجایی یا آسیب دیدن دیسک جلوگیری می‌کنند.

تفاوت بیماری دیسک کمر و بیرون زدن دیسک کمر

بیرون زدن دیسک یا فتق دیسک و بیماری دیسک کمر، اگرچه مرتبط هستند، اما دقیقاً یکسان نیستند.

در واقع «بیماری دیسک کمر» ممکن است به مجموعه ای از مشکلات و اختلالات مربوط به دیسک کمر اشاره داشته باشد که یکی از آنها ممکن است فتق دیسک باشد.

تفاوت بین بیماری دیسک کمر و فتق دیسک به نوع مشکل و شدت آن بستگی دارد، در واقع فتق دیسک (دیسک کمر) یکی از مشکلات خاص و شدید بیماری دیسک کمر است.

بیماری دیسک کمر چیست؟

بیماری دیسک کمر یک اصطلاح کلی است که به انواع مشکلات و اختلالات دیسک های بین مهره ای در قسمت پایین کمر اشاره دارد.

دیسک کمر یا دیسک بین مهره ای جزء مهمی از ساختار ستون فقرات است که نقش حیاتی در حرکت، انعطاف پذیری و جذب ضربه در قسمت پایین کمر دارد.

این دیسک‌ها بین مهره‌های مختلف قرار دارند و به طور خاص در ناحیه کمر (کمر) و گردن (گردن) به عملکرد مهره‌ها کمک می‌کنند بدون اینکه آسیبی از فشارها و حرکات روزمره وارد شود.

علائم داشتن دیسک خفیف

این علائم با توجه به اینکه کدام دیسک و به چه اندازه و از کدام طرف فتق ایجاد شده باشد می تواند علائم مختلفی داشته باشد.

علائم دیسک خفیف عبارتند از:

• ایجاد درد در ناحیه کمر
• ایجاد شدن بی حسی و گزگز پاها در یک طرف
• ایجاد درد در ناحیه لگن
• وجود درد در قسمت باسن و پاها در یک طرف

در بیرون زدگی های خفیف به طور معمول درد ها و علائم در یک طرف بدن ایجاد شده و به هنگام استراحت و کم کردن فعالیتتان، این درد ها کاهش پیدا می کنند.

اگر شخصی به دیسک کمر مبتلا شود معمولا به عوارض زیر دچار می شود:

• داشتن دردهایی که هنگام نشستن یا خم شدن بیشتر می شوند.
• وجود دردهایی که بعد از بیدار شدن از خواب یا ماندن طولانی مدت در یک حالت بیشتر می شوند که در این وضعیت باید حالت خود را تغییر داد.
• اگر فرد به دیسک گردن نیز  مبتلا شده باشد دردها در صورت نشستن یا خوابیدن زیاد افزایش خواهند یافت.

مشکلات دیگر دیسک کمر می توانند شامل موارد زیر باشند.

دیسک دژنراتیو

با افزایش سن یا تحت فشار طولانی مدت بر روی دیسک ها، به تدریج خشک و شکننده می شوند و توانایی جذب ضربه را از دست می دهند، این می تواند منجر به کمردرد و کاهش انعطاف پذیری ستون فقرات شود.

آرتروز دیسک

التهاب مفاصل بین مهره ها که می تواند باعث درد و کاهش حرکت شود.

تنگی کانال نخاعی

کاهش فضای اطراف نخاع، که می تواند منجر به فشار بر نخاع و اعصاب شود.

دیسک بیرون زده

بیرون زدن دیسک یا فتق دیسک کمر وضعیتی است که در آن هسته داخلی دیسک از لایه محافظ بیرونی بیرون زده و به کانال نخاعی یا اعصاب اطراف آن فشار وارد می کند.

این حالت ممکن است موجب بروز علائم زیر شود.

• درد شدید کمر
• درد تیرکشنده در پاها
• بی حسی یا ضعف عضلات
• مشکل حرکتی و تعادلی

بیماری دیسک کمر یک اصطلاح کلی است که به گروهی از مشکلات دیسک مانند فرسودگی دیسک برآمده، برآمدگی دیسک یا آرتروز اشاره دارد.

بیرون زدن دیسک یک بیماری خاص و جدی است که در آن دیسک از جای خود بیرون زده و ممکن است به اعصاب فشار وارد کند.

در نتیجه، فتق دیسک یکی از انواع مشکلات دیسک کمر است که می تواند بخشی از بیماری دیسک کمر باشد، اما نه همه آن.

علائم بیرون زدگی دیسک کمر چیست؟

فتق دیسک (فتق دیسک کمر) زمانی اتفاق می افتد که هسته ژلاتینی پالپوزوس دیسک بین مهره ای از لایه بیرونی خود بیرون زده و به نخاع یا اعصاب اطراف آن فشار وارد می کند.

این فشار می تواند علائم مختلفی ایجاد کند که بسته به شدت فتق دیسک و محل آن، علائم متفاوت خواهد بود، اما به طور کلی، علائم رایج فتق دیسک عبارتند از:

درد کمر

کمردرد علامت اصلی فتق دیسک است، درد ممکن است به طور ناگهانی شروع شود یا به تدریج تشدید شود.

درد معمولا در قسمت پایین کمر (ناحیه کمر) احساس می شود، جایی که دیسک ها به مهره های پشت متصل می شوند.

در برخی موارد، درد می تواند ثابت یا متناوب باشد و ممکن است با حرکات خاصی تشدید شود.

درد تیر کشنده در پا

یکی از علائم رایج فتق دیسک فشار روی عصب سیاتیک است که می تواند باعث درد تیراندازی در پاها شود.

این درد معمولاً از قسمت پایین کمر شروع می شود و به پایین ران ها، ساق پا و حتی انگشتان پا می رسد.

درد سیاتیک ممکن است با سوزش، سوزن سوزن شدن یا احساس شوک مانند همراه باشد.

بی حسی یا سوزن سوزن شدن

فشار روی اعصاب ممکن است باعث بی حسی، سوزن سوزن شدن یا احساس ضعف در پاها یا سایر نواحی بدن شود، این احساسات معمولاً در نواحی خاصی مانند ران، ساق پا، انگشتان پا و حتی کف پا بروز می کنند.

ضعف عضلات

اگر فتق دیسک فشار زیادی به اعصاب وارد کند، ممکن است باعث ضعف عضلانی در نواحی آسیب دیده شود. این ضعف می تواند در پاها یا سایر قسمت های بدن رخ دهد و باعث ایجاد مشکلاتی در حرکت و کنترل عضلات شود.

مشکل در حرکت و تعادل

فشار روی اعصاب می تواند باعث ایجاد مشکلاتی در حرکت و تعادل شود، افراد ممکن است در انجام حرکات روزمره مانند راه رفتن، چمباتمه زدن یا بالا رفتن از پله ها مشکل داشته باشند.

درد در زمان نشستن و ایستادن طولانی

درد  برخی افراد، درد ممکن است زمانی که برای مدت طولانی نشسته یا ایستاده اند تشدید شود.

درد می تواند به ویژه در افرادی که ساعت های طولانی را در یک موقعیت سپری می کنند بدتر باشد.

درد های شبانه

در برخی موارد، درد ناشی از فتق دیسک ممکن است در شب و هنگام خواب بدتر شود، به خصوص زمانی که فرد در وضعیت هایی مانند دراز کشیدن یا خم شدن قرار دارد.

علل بروز بیرون زدگی دیسک کمر

بیرون زدگی دیسک کمر معمولاً ناشی از عواملی است که به مرور زمان فشار و آسیب به دیسک‌ها وارد می‌کنند.

یکی از علل اصلی آن، پیری و فرایند طبیعی فرسایش دیسک‌هاست.

با گذشت زمان، دیسک‌های بین مهره‌ای که مسئول جذب ضربات و تسهیل حرکت ستون فقرات هستند، رطوبت خود را از دست می‌دهند و انعطاف‌پذیری آنها کاهش می‌یابد.

این کاهش انعطاف‌پذیری می‌تواند باعث ترک خوردن و یا بیرون زدن بخشی از دیسک از فضای طبیعی خود شود.

استفاده بیش از حد یا بارگذاری زیاد بر روی ستون فقرات، مانند بلند کردن اجسام سنگین به صورت نادرست، می‌تواند فشار زیادی به دیسک‌ها وارد کرده و باعث بیرون زدگی آنها شود.

عوامل دیگری نیز می‌توانند به بروز بیرون زدگی دیسک کمر کمک کنند. یکی از این عوامل ژنتیک است، به این معنی که اگر فردی در خانواده خود سابقه مشکلات دیسک کمر داشته باشد، احتمال ابتلا به بیرون زدگی دیسک بیشتر است.

علاوه بر این، عدم تحرک کافی، چاقی، و ضعف عضلات کمر نیز می‌توانند نقش مهمی در بروز این مشکل ایفا کنند.

افرادی که به مدت طولانی در وضعیت‌های نامناسب می‌نشینند یا کارهای تکراری انجام می‌دهند، نیز بیشتر در معرض خطر بیرون زدگی دیسک کمر قرار دارند.

این عوامل باعث ایجاد فشار اضافی بر روی دیسک‌ها و ستون فقرات می‌شود که در نهایت می‌تواند منجر به بیرون زدگی دیسک گردد.

روش های تشخیص بیرون زدگی دیسک کمر

تشخیص فتق دیسک نیاز به ارزیابی دقیق توسط پزشک دارد و معمولاً با ترکیبی از تاریخچه پزشکی بیمار، معاینه فیزیکی و آزمایش های تصویربرداری انجام می شود.

پزشک برای تشخیص دادن فتق ( دیسک کمر) موارد زیر را انجام می دهد:

بررسی تاریخچه بیمار و معاینه فیزیکی

• پزشک سوالاتی راجع به محل درد و نوع آن، ضعف و بی‌حسی ناحیه درد و مابقی علائم از بیمار می پرسد.
• پزشک معایناتی را بر روی نقاط درد برای اندازه گیری فشاری که به عصب ها وارد می شود انجام می دهد.
• مدل قرار گرفتن اندام های بدن موقع نشستن و راه رفتن و فعالیت های دیگر را مورد بررسی قرار می دهد.
• از بیمار می خواهد که یک پای خود را بصورت صاف بالا بیاورد و یا دو پا را روی هم قرار دهد و بعد بالا بیاورد.

ام آر آی

MRI یکی از بهترین و دقیق ترین راه ها برای تشخیص فتق دیسک است.

این آزمایش به پزشک کمک می کند تا تصویر دقیقی از ساختار دیسک ها، مهره ها و اعصاب ستون فقرات شما دریافت کند.

MRI می تواند فتق دیسک، فشار روی اعصاب و سایر مشکلات ستون فقرات را نشان دهد.

در این روش از اشعه استفاده نمی شود و معمولاً برای بررسی آسیب های بافت نرم مانند فتق دیسک توصیه می شود.

سی‌تی اسکن

سی تی اسکن ممکن است در مواردی انجام شود که ام آر آی امکان پذیر نباشد.

سی تی اسکن می‌تواند تصاویر دقیقی از استخوان‌ها و ساختارهای سخت ستون فقرات ایجاد کند، اما نمی‌تواند آسیب‌دیدگی دیسک‌ها و بافت‌های نرم را به‌طور دقیق نشان دهد.

این روش معمولاً به عنوان یک گزینه مکمل استفاده می شود، به ویژه در شرایطی که نیاز به تشخیص دقیق تر آسیب های استخوانی است.

تصویربرداری با اشعه ایکس

اشعه ایکس مستقیماً در تشخیص فتق دیسک مفید نیست زیرا نمی تواند مشکلات بافت های نرم مانند دیسک و اعصاب را نشان دهد.

با این حال، اشعه ایکس می تواند مشکلات ساختاری مهره ها مانند استئوآرتریت، تنگی ستون فقرات و تغییرات استخوانی را شناسایی کند.

اشعه ایکس معمولاً برای رد کردن مشکلات استخوانی و بررسی سایر علل کمردرد استفاده می شود.

پیشگیری از بیرون زدگی دیسک کمر

پیشگیری از بیرون زدگی دیسک کمر عمدتاً به تقویت عضلات کمر و رعایت اصول صحیح در حرکت و نشستن بستگی دارد.

حفظ وضعیت صحیح بدن هنگام نشستن، ایستادن و راه رفتن می‌تواند فشار اضافی را از ستون فقرات کاهش دهد.

انجام تمرینات ورزشی مناسب برای تقویت عضلات شکم و کمر، مانند پیاده‌روی، شنا و تمرینات کششی، به پایداری ستون فقرات کمک می‌کند.

دیگر راه‌های پیشگیری شامل اجتناب از بلند کردن اجسام سنگین به طور نادرست و استفاده از تکنیک‌های صحیح برای بلند کردن و جابجایی اجسام است.

علاوه بر این، حفظ وزن سالم و اجتناب از چاقی که فشار زیادی به دیسک‌های کمر وارد می‌آورد، نقش مهمی در پیشگیری از بیرون زدگی دیسک کمر دارد.

بهترین روش های درمان بیرون زدگی دیسک کمر

درمان فتق دیسک (فتق دیسک کمر) به شدت علائم و وضعیت بیمار بستگی دارد.

در بسیاری از موارد، درمان‌های غیرجراحی می‌توانند مؤثر باشند، اما در برخی موارد خاص، ممکن است جراحی لازم باشد، در اینجا روش های مختلف درمان فتق دیسک به تفصیل آورده شده است.

گذاشتن کمپرس سرد و گرم

این روش درمان ارزانتر و سریعتر است و می توان آن را در خانه انجام داد، در زمان بیرون زدگی دیسک کمر باید اول از کمپرس سرد استفاده کرد.

بیرون زدگی دیسک در بیشتر اوقات باعث التهاب و خونریزی مویرگ می شود، گذاشتن کمپرس سرد باعث می شود جریان خون در ناحیه دردناک، کمتر شود.

اگر در این زمان از کمپرس گرم استفاده کنید خونریزی بیشتر شده و باعث التهاب بیشتر می شود.

از کمپرس سرد به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه استفاده کنید فقط مواظب باشید که مستقیم روی پوست نگذارید و از یک پارچه یا حوله نازک کمک بگیرید.

اگر از کمر دردهایی شدید رنج می برید می توانید برای آرامتر کردن ماهیچه هایتان آن ها را گرم کنید‌.

با استفاده از گرما، خون رقیق تر شده و خونرسانی افزایش پیدا می کند و به این وسیله مواد مغذی بهتر به نقطه مورد نظر می رسد.

گرما همچنین باعث می شود میزان درد منتقل شده به مغز کمتر شود.

درمان با دارو

برای کاهش درد بیرون زدگی دیسک کمر بیشتر از داروهای مسکن استفاده می کنند که شامل داروهای استامینوفن یا داروهای غیر استروییدی ضد التهاب که با تجویز پزشک مورد استفاده قرار می گیرند‌، است.

فیزیوتراپی

فیزیوتراپی تاثیر خیلی زیادی برا تقویت ماهیچه ها و زیاد کردن انعطاف پذیری آن ها و کاهش درد دارد.

فیزیوتراپی با کم کردن درد و التهاب به بیمار فرصتی برای آرامتر شدن می دهد.

ماساژ درمانی

ماساژ دادن ماهیچه های اطراف ستون فقرات و پا ها می تواند خونرسانی را زیاد کند و با افزایش خونرسانی اسپاسم عضلانی را در کمر و پا ها کم کند.

متخصص ماساژ درمانی با فشار دادن قسمت های مختلف بدن و قسمت هایی که عصب ها قرار دارند به کم شدن درد کمک می کنند.

مثلا ماساژ دادن عصب سیاتیک به کم شدن درد آن قسمت بسیار کمک می کند.

اوزون تراپی

اوزون تراپی یک روش عالی و تاثیرگذار برای درمان و کاهش درد بیرون زدگی دیسک کمر است.

در این روش با تزریق اوزون (نوعی  گاز اکسیژن) به قسمت آسیب دیده و اطراف آن خونرسانی را زیاد می کند و با رساندن اکسیژن از طریق خون به ناحیه درد و اطراف آن التهاب را از بین می برد.

اوزون حتی باعث تجزیه و کوچک شدن و جمع شدن مواد بیرون زده از دیسک می‌شود.

تزریق استروئید

یکی از روش های موثر در کم شدن درد و التهاب دیسک کمر،  تزریق استروئید است که با کمک فلوروسکوپی که نوعی تصویربرداری با اشعه ایکس است انجام می شود.

در این روش با تزریق کورتیکواسترویید و بی حسی های موضعی که در محل درد تزریق می شود، به کم کردن درد و التهاب های بوجود آمده در اثر بیرون زدگی دیسک کمک می کند.

درمان جراحی

وقتی تمامی این درمان های محافظه کارانه جوابگو نباشد یا علائم شدید شده باشد و نقص عصبی وجود داشته باشد، از یک روش بنام دیسککتومی استفاده می کنند که در این روش قسمتی از فتق دیسک را که روی عصب فشار می آورد برمی دارند.

روش دیگر میکرودیسککتومی است که با برش های کوچکتر فتق را کامل برمی دارند و با هدف کم کردن آسیب های بافتی انجام می شود.

فیوژن ستون فقرات

در این روش دو یا چند مهره را به هم متصل و با استفاده از پیوند استخوان یا ایمپلنت ستون فقرات را ثابت و فشار روی عصب ها را کم می کنند.

از این روش فقط در زمانی که بی ثباتی ستون فقرات وجود داشته باشد یا دیسک عود کرده باشد استفاده می شود.

چه مواد غذایی برای دیسک کمر ضرر دارد؟

موقعی که دچار دیسک کمر یا کمر درد شدید، شدید باید از خوردن خیلی از مواد جلوگیری کنید و رژیم مناسبی بگیرید.

غذاهایی مثل انواع کربوهیدارات ها

مواد قندی مثل برنج، سیب زمینی، ماکارانی و نوشابه ها که بسیار مضر است.

باید در مصرف آن ها احتیاط کرد چون باعث افزایش وزن می شوند چون افزایش وزن یکی از دلایل دیسک کمر و کمر درد است.

شیرین کننده های مصنوعی هم التهاب ها را بیشتر می کنند.

روغن های گیاهی

بیشتر روغن های گیاهی دارای اسید های چرب امگا ۶ هستند.

هر وقت اسیدهای چرب امگا ۶ در بدن بیشتر از امگا۳ باشد می تواند باعث التهاب شود.

پس هنگام استفاده از روغن های گیاهی مقدار کمی از آن را استفاده کنید. در میان این روغن ها روغن زیتون یکی از سالم ترین هاست.

غلات تصفیه شده بدون پوست

موقع استفاده از غلات از نوع سبوس دار آن به جای بدون سبوس استفاده کنید.

بیشتر غلات سوپرمارکت ها ، نان های سفید و انواع پیتزا از غذا هایی هستند که از غلات بدون سبوس تهیه می شوند که بعد از خوردن باعث ترشح ناگهانی انسولین می شود و انسولین باعث  التهاب می شود.

مصرف لبنیات

مصرف لبنیات بسیار مفید است ولی می تواند در بسیاری موارد باعث التهاب شود.

افرادی که کمبود لاکتوز دارند بدنشان در هضم فرآورده های لبنی مشکل دارد و در عده ای از آن ها باعث التهاب می شود.

ذرت فرآوری شده

با اینکه خود ذرت غذایی سالم و مفید است ولی فراوری شده آن  باعث ترشح انسولین و به وجود آمدن التهاب می شود.

پس بهتر است از ذرت پردازش نشده استفاده کنید.

گوشت قرمز

در مواقعی که کمر درد دارید از خوردن گوشت قرمز خودداری کنید چون در گوشت قرمز ماده ای به نامNeu5gc  وجود دارد که التهاب را زیاد می کند.

غذا هایی با مواد شیمیایی

مواد نگهدارنده در بدن به رسمیت شناخته نمی شود و هنگام خوردن آن ها باعث التهاب در بدن می شود.

پس هنگام خرید مواد غذایی خیلی دقت کنید و از خوردن مواد کنسروی و نیمه آماده خودداری کنید یا از آنها کمتر استفاده کنید‌.

چه موادی برای دیسک کمر مفید است؟

تغذیه خوب در سلامت ستون فقرات و دیسک بسیار مهم است. باید از مواد غذایی که حاوی مواد زیر است استفاده کرد:

گلوکوزامین

گلوکوزامین به صورت طبیعی در بدن ما وجود دارد و برای تعمیر و حفظ کلاژن واجب و ضرروری است و کلاژن از مفصل نخاع و نگهداری از آن کمک می کند.

آنتی اکسیدان ها

آنتی اکسیدان ها از تخریب کلاژن جلوگیری می کنند که زردچوبه نوعی آنتی اکسیدان است.

• اسید های چرب امگا ۳ اسید های چرب امگا ۳ باعث تشکیل کلاژن می شوند و بدن از آن ها برای ترمیم غضروف و دیسک ها استفاده می کند.
• غذاهای سرشار از گوگرد باعث تولید پروتئین و کلاژن در بدن می شوند.

• فیبرها هضم غذا را در بدن زیاد می کنند و از نفخ شکم جلوگیری می کنند.

• محصولات دریایی ماهی‌، میگو، خرچنگ، صدف
• سبزیجات تیره مثل اسفناج، مارچوبه و kale (نوعی کلم)
• میوه ها و سبزیجات قرمز رنگ مثل فلفل قرمز، چغندر، گوجه فرنگی و انگور قرمز و بلوبری
• زیتون سیاه
• روغن زیتون
• لوبیاها
• انجیر
• زرد الو
• خشکبار مثل بادام، فندوق و گردو
• کلسیم و منیزیم که باعث داشتن استخوان های قوی و محکمی می شود.
• آب

زیاد آب بنوشید و سعی کنید بدنتان را هیدراته نگه دارید چون مصرف آب زیاد دیسک کمر را ترمیم می کند و نمی گذارد ترک های بیشتری در حلقه دیسک به وجود بیاید.

بیرون زدگی دیسک کمر در دوران بارداری

بیرون زدگی دیسک کمر در دوران بارداری می‌تواند برای بسیاری از زنان چالش‌برانگیز باشد، زیرا تغییرات هورمونی و فیزیکی در این دوران ممکن است علائم را تشدید کند.

در دوران بارداری، تولید هورمون‌های مانند ریلکسین افزایش می‌یابد که باعث شل شدن مفاصل و رباط‌های بدن می‌شود تا فرآیند زایمان راحت‌تر صورت گیرد.

این تغییرات می‌تواند باعث فشار بیشتر بر روی ستون فقرات و دیسک‌ها شود و در نتیجه خطر بروز یا تشدید بیرون زدگی دیسک کمر افزایش یابد.

علاوه بر این، افزایش وزن و تغییرات در مرکز ثقل بدن نیز می‌تواند فشار اضافی به دیسک‌های کمر وارد کرده و علائم دردناک را تشدید کند.

با وجود این مشکلات، بسیاری از زنان باردار قادر به مدیریت و کاهش علائم بیرون زدگی دیسک کمر با کمک درمان‌های غیرجراحی مانند فیزیوتراپی، ماساژ درمانی و ورزش‌های سبک مانند شنا هستند.

استفاده از تکنیک‌های صحیح در بلند کردن اجسام و حفظ وضعیت بدنی مناسب نیز می‌تواند فشار اضافی را از ستون فقرات کاهش دهد.

در موارد شدید، پزشکان ممکن است توصیه کنند که از بریس‌های مخصوص کمر یا داروهای ضد درد با مشورت پزشک استفاده شود.

توجه به مراقبت‌های پزشکی و ارزیابی وضعیت دیسک‌ها در دوران بارداری از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است تا از بروز مشکلات جدی جلوگیری شود.